یادداشت های کودکی من

من عطرینم غنچه ای که بتازگی برشاخه زندگی روئیده وقراره شکفتن وجودم وباز شدن یکی یکی گلبرگهای زندگیم رو اینجااززبون خودم وبه قلم مامانم بخون

آغاز سال یک هزارو سیصد و نود وشش هجری شمسی

1396/1/1 10:5
نویسنده :
341 بازدید
اشتراک گذاری

هفت سین را می گسترم به نام هزارو سیصد و نود و ششمین بهار معظم و به کام عشق دلبرک چهار ساله شیرین معطر

 

ماهی نمیگذارم چون ماهی دارم درخشان در پهنه سیاه جاری شبهایم 

 

سبزه به چه کار می اید در برابر سبزی روزگارانم

 

سیب چه جلوه ای دارد با وجود سرخی گونه هایش

 

و سمنو که سبد سبد شیرینی و برکت با حضورش مهیاست

 

سکه میخواهم چکار که سیم و زر و دارائیم اوست

 

سنجد هرگز؛چراکه سرخوشی و سعادت را درکف اقبال دارم

 

سیر نمی اورم که سلامت روح و روانم اینجاست

 

وسرکه را دور می ریزم که سبوی آب حیات در بغل دارم 

 

 

آری می آرایم سفره ام را اما نه با سین های تکرار شونده بلکه به صفای ساطع از هاله وجود پرمعنای دختر دردانه ام

معشوقه جواهر تن ابریشم موی سیمین بدنم 

 

وخیالم که از هفت سین راحت میشود با استکانی چای می نشینم به تماشای شادیش 

 

و بفکر میروم که چگونه خدا اینهمه لطافت و ظرافت را یکجا در گل کوچک گلدان قلبم آفریده و با این یک گل همه باغ زندگیم را بهار کرده 

 

چشمهایم ازین فکر پر از پولک و ستاره میشود و دستهایم رو به آسمان بالا میرود برای خوب ماندن حالش و طراوت روحش و عمر جاویدانش 

 

که ناگهان اولین مهمان از راه میرسد با کفشهای تق و تقی و چادر گل گلی اش

 

درمیزند ؛ باز میکنیم 

 

بهار خانم است .........آغاز سال یک هزار و سیصد و نود و شش هجری خورشیدی

 

                                                                 امضا :مامان

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

بخوانید بهارانه سال 95

و          بهارانه سال 93 

و          بهارانه سال 92

 

پسندها (2)

نظرات (0)